Kwiatami przywitał mnie organizator Targów

Tak naprawdę na Targach w tym roku byłam dwukrotnie: incognito, jako „zwykła” zwiedzająca (z identyfikatorem „Autor” ukrytym w torebce ;), pierwszego dnia, we czwartek – odwiedziłam wszystkich moich Wydawców, uściskałam, wycałowałam (tych co uściskać i wycałować wypadało), nakupowałam i nadostawałam mnóstwo książek – wszystkie, które chciałam przeczytać (mam teraz w domu zacny stosik), nawiązałam parę ciekawych znajomości – okazuje się bowiem, że nie jestem już nikomu nieznaną Kasią M, ale dla paru osób z branży wydawniczej „moja twarz brzmi znajomo” (nota bene, co za tytuł……) i to właściwie byłoby wszystko, co chciałam Wam przekazać z pierwszego dnia Targów. PRAWIE wszystko. Otóż totalnie i całkowicie zszokowały mnie tłumy odwiedzających. Tłumy. Kiedyś w czwartki targowe było pustawo, można było spokojnie przejść nawet gdy odbywały się one w ciasnym Pałacu Kultury. W tym roku już we czwartek było tłoczno. Uszczęśliwiło mnie to.
Tym, co twierdzą, że czytelnictwo w Polsce upada na pohybel.

Drugi dzień było moim Wielkim Dniem, czyli spotkaniem z Wami. Jak zwykle denerwowałam się tak, że na początku długopisu nie mogłam w palcach utrzymać, ale że działacie na mnie jak balsam, stres po pewnym czasie minął i mogłam poświęcić się Wam bez reszty.
Długo by opowiadać, ile przemiłych rozmów przy stoliczku Wydawnictwa Literackiego się odbyło, krótkich, bo przecież kolejka była bardzo, bardzo długa (podpisywanie trwało ponad dwie godziny!), ale wspaniałych. Bardzo chciałam z każdą z Was spędzić choć kilka minut, zamienić kilka słów, oprócz podpisania książek. To dla mnie ważne. Mam nadzieję, że dla tych z Was, które mnie wczoraj odwiedziły – też.

Były dziewczyny z różnych zakątków kraju: Zawiercie, Łódź, Konin, Świdnik – to tylko parę miejscowości, z których do mnie przyjechałyście i to jest niesamowite, że chciało się Wam w ten piękny, upalny dzień przyjechać do Kejt Em. Dziękuję Wam za to.

Jedno z wielu, wielu przemiłych spotkań….

Niesamowicie mnie cieszyło, gdy mówiłyście: Przeczytałam wszystkie pani książki. Dużo, dużo z Was takimi słowami mnie witało. Nie wyobrażacie sobie, jaka to radość dla autora, szczególnie takiego, który tych książek napisał nie trzy, czy nawet pięć, ale dwadzieścia pięć! (Trzy mniej są już wydane). Wiele z Was przyszło z „Zaciszem Gosi”, wiele z Ferrinem, kilka z całym naręczem książek do podpisu – dla siebie i przyjaciół. Ech…. bardzo to było wzruszające. Jeszcze parę zdań na ten temat i parę zdjęć – również wykonanych przez Czytelniczki – znajdziecie na fanpage’u.

Wspominać będę te Targi długo, długo będą pocieszać mnie w chwilach zwątpienia w to wszystko (miewam takie), a na koniec powiem: do zobaczenia, Kochane! Na pewno za rok, a może… trochę wcześniej?

…czyli miejsce, gdzie można mnie będzie spotkać prawdopodobnie jedyny raz w tym roku.

Oczywiście mówię o Targach Książki w Warszawie. Jeśli któraś z Was się wybiera (w zeszłym roku przyszło Was mnóstwo i było mnóstwo niesamowitych, choć króciutkich z Wami rozmów!), nie pomylcie, błagam, godzin ani stoisk: godz. 14, Wydawnictwo Literackie, 81/D9 (cokolwiek to znaczy, mam nadzieję, że trafię ;).

Drogi Wydawca prosił, bym Wam powtórzyła, że jesteście mile widziane ze wszystkimi książkami, nie tylko Wyd. Literackiego, co potwierdzam.

Do zobaczenia więc, moje Kochane i moi Drodzy.

PS. I jak Wam się podoba „Zacisze Gosi”?! Opiszcie Wasze wrażenia w zakładce Seria Kwiatowa, pliss!

Dzisiaj chcę Wam polecić książkę o trudnym problemie, dobrze napisaną, dobrze opowiedzianą i wzruszającą (ja osobiście się w pewnym momencie popłakałam…).

Naprawdę, dziewczyny, przechodzą przez moje ręce dziesiątki książek, ale nieliczne są tak godne polecenia jak ta. Streszczenia i recenzje możecie sobie poczytać w necie, ja mówię po prostu: warto przeczytać.

Druga, którą ostatnio przeczytałam jednym tchem (zachęcił mnie film, na który wybrałam się przy jakiejś okazji – jak ja kochałam chodzić do kina, gdy mieszkałam w Warszawie, chyba tylko tego mi brakuje…), z zupełnie innej bajki i innej półki:

Postapokaliptyczna literatura młodzieżowa – tak bym to określiła jednym zdaniem. Literatura, którą zaczęłam doceniać, bo dla młodzieży (nieczytającej z natury) pisanie jest chyba trudniejsze, niż dla dorosłych. Polecam i książkę, i film (który mi się chyba bardziej podobał od książki, czym jestem lekko skonsternowana, ale już wiem dlaczego: nie cierpię narracji pierwszoosobowej w czasie teraźniejszym tak ostatnio modnej). Lekko się obawiam drugiego tomu, bo mogę się ponoć rozczarować, ale kupię i przeczytam.

I na koniec przypominam o naszych – moich i Waszych – miejscach w sieci (choć pewnie stałe bywalczynie tego bloga są stałymi bywalczyniami poniższych stron i na odwrót).

Oprócz tego bloga, który prowadzę osobiście istnieją w sieci dwa miejsca pod moim patronatem. Za ich prowadzenie jestem ich Założycielkom serdecznie wdzięczna, lubię obie te strony i mam nadzieję, że będą z nami jeszcze długo, długo…

Mówię oczywiście o Klubie Miłośników Książek Moich (na którym nota bene ruszyła nowa rozdawajka z trzema zacnymi książkami, poszukującymi nowych domów), a który od niemal roku z oddaniem prowadzi jedna z Was, moich Czytelniczek.

oraz moim Oficjalnym Fanpage’u (okej, w końcu się przyzwyczaiłam, czy raczej pogodziłam z faktem, że to jest ten fanpage, a nie ta fanpage jakby to wynikało z tłumaczenia na nasz), który z prawdziwą pasją prowadzi Adminka Ania.

 

Oto, moje kochane, szczęśliwa dwudziestka, do której powędruje wprost od Wydawcy śliczniutkie, nowiutkie „Zacisze Gosi”.
Sylwia 85
Ines Lavender
Martyna K
Jola
Madziula
Malineczka 74
Asia Pałasz
Sylwia Węgielewska
Ejotek
Tala Z
Izuś
Zaczytana Marta
Lirith
Antykwariat z ciekawą książką
Lustro Rzeczywistości
Danuta Fiedor
Kasia Wydra
Renata Krzyżaniak
Trinity
Dorota

Cztery osoby nie wyróżnione powyżej dostaną książki bezpośrednio ode mnie. Adresy tych osób mam. :))
 
Dziewczęta z Top20, wyślijcie swoje adresy do pani Małgorzaty z Wydawnictwa Znak ochab@znak.com.pl koniecznie z dopiskiem Top20 Kasi Michalak. Mam nadzieję, że po lekturze „Gosi” otrzymam od Was garść wrażeń i refleksji!!
Gratuluję zwyciężczyniom serdecznie, a niezwyciężczynie pocieszam: to przecież nie pierwszy i nie ostatni konkurs, prawda?