Trylogia Autorska

Przez Administrator
 
 

 Każdy ma swoją opowieść. Spraw, by twoja była wyjątkowa.

Poruszająca, wstrząsająca, prawdziwa – taka jest Trylogia Autorska…

Pisarka

Ewa mieszka w Australii, w pięknym domu nad oceanem. Gdy się budzi co rano, czuje na twarzy kropelki morskiej bryzy i woń kwiatów plumerii. Otulona ciepłem, spokojem i ciszą, wymyka się do miejsca, o którym wie tylko ona – pięknego pawilonu. Tam siada przy biurku i zasłuchana w szum morskich fal, zaczyna splatać tysiące słów w niezapomniane historie.

Ewa jest pisarką – “zaklinaczką słów”. Pewnego dnia dostaje niecodzienną propozycję, podczas której zmierzy się z duchami swojej przeszłości. Czy podejmie to wyzwanie?
Weronika ma siedem lat, gdy zaprzyjaźnia się z Wiktorem. Ich relacja, choć trudna i bolesna, przeradza się w równie trudną i bolesną, lecz mimo to, piękną miłość. Bo Weronika i Wiktor pragną tylko jednego – kochać i być kochanym… Co łączy Ewę, tajemniczą pisarkę i dwójkę bohaterów jej powieści? Czy miłość wystarczy, by pokonać wszystkie przeciwności losu?

Zagubiona

Pierwsza miłość, pierwszy pocałunek, pierwszy mężczyzna… Nie tak łatwo zapomnieć, trudno wyleczyć złamane serce, szczególnie jeśli kochałaś pierwszy raz.

Weronika – zdradzona, opuszczona, załamana – próbuje odnaleźć się w świecie, gdzie najbliżsi, którzy powinni cię wspierać, wciąż ranią, a pomocną dłoń podają obcy. Przyjaciele. To oni nie pozwalają się poddać i całkiem zrezygnować z walki o odrobinę szczęścia. Wydawałoby się, że nic gorszego niż utrata wielkiej miłości nie może Weroniki spotkać, tymczasem los jej nie oszczędza. Dokonuje ona nowych wyborów, popełnia kolejne błędy, oddaje serce w niegodne ręce i… coraz bardziej traci zaufanie do świata i ludzi. Rozczarowania i porażki zdają się znaczyć życie dziewczyny, która pragnie jedynie poczucia bezpieczeństwa i prawa do miłości.

Właśnie ona ta pierwsza, najpiękniejsza – czy raczej jej wspomnienie – jest jasnym światłem w niekończącym się mroku. Czy Weronika i Wiktor odnajdą drogę do siebie, czy też bezpowrotnie utracą to, co ich łączyło? Dopiero teraz bohaterowie tej opowieści poznają, co to znaczy prawdziwe życie i jak los potrafi być przewrotny…

Marzycielka

Samotność… Jeżeli Ewie Kotowskiej wydawało się, że poznała jej smak, była w błędzie. Teraz dopiero, gdy straci ukochanego mężczyznę i najbliższych przyjaciół, doświadczy prawdziwej samotności. Jednak los, dotąd tak okrutny, ma dla Ewy parę niespodzianek. Gdy tylko kobieta odnajdzie siłę, by odbudować z gruzów swój świat, odnajdzie swoje miejsce na ziemi, pojawią się nowe przyjaźnie, a promyk nadziei, że będzie lepiej, musi być, prawda? nieśmiało rozproszy mrok.

Miłość… O nie. Ewa jest bardzo ostrożna z powierzaniem serca w czyjeś ręce. Przyjaźnić się z mężczyznami? Tak, jak najbardziej, ale pokochać? Nie. Jej szczere uczucia zostały tyle razy podeptane, miłość odrzucona, a ona sama zdradzona, że trzyma serce pod kluczem. Czasem tylko tęskni za Tym Jedynym, za bliskością, jakiej przyjaciele dać Ewie nie mogą.     

Marzenia… Ich nie porzuciła nigdy. Ale są tak dalekie, tak niespełnialne… By sięgnąć po swoją gwiazdkę z nieba, musi zaufać choć raz. Jeszcze jeden, ostatni raz. Czy się odważy? Czy jej poranione serce będzie potrafiło wybaczyć i pokochać, gdy On stanie przed Ewą ponownie?