Bez kategorii

Już można kupić „Przepis na szczęście” tutaj w miękkiej oprawie i w twardej.
Oto, jak zapowiada tę książkę Wydawca:

Cztery kobiety, cztery pory roku, cztery historie: Liliana z Nadziei, Bogusia z Pogodnej, Ewa z Poziomki i Danusia z Wiśniowego Dworku powracają w nastrojowych opowiadaniach na kartach niezwykłej książki okraszonej tradycyjnymi i aromatycznymi przepisami. Miłość, przyjaźń, tęsknoty i marzenia. Śmiech, łzy, wzruszenia i emocje – tego jak zwykle u Kasi Michalak nie zabraknie.
Są słowa, które ranią, są takie, które przynoszą radość ale wszystkim niezmiennie towarzyszy gotowanie. Przytulna kuchnia, aromatyczne zapachy i niezapowiedziani goście – to wszystko nadaje życiu subtelny smak, a cztery bohaterki potrafią gotować i robią to z miłością… Bo „Przepis na szczęście” mamy w sobie, musimy go tylko odkryć i zrealizować. Zatem usiądź wygodnie w głębokim fotelu, zaparz sobie herbatę i daj się uwieść magicznym opowieściom o szczęściu i gotowaniu.

Tak, tak, dobrze czytacie – miały być cztery opowiadania o jednej kobiecie, ale pomyślałam, że chętnie wrócicie do starych kątów i odwiedzicie Lilkę, Bogusię, Ewę i Danuśkę. Może nie będzie to satysfakcjonujący te z Was, które się go domagały, ciąg dalszy „Nadziei”, czy „Sklepiku z Niespodzianką”, ale myślę że będziecie usatysfakcjonowane. Zaprzyjaźnionym recenzentkom, którym zaprezentowałam te minipowieści, bardzo się podobały (przy czym każdej podobało się najbardziej inne opowiadanie).

Książka będzie ślicznie wydana, z autorskimi rysuneczkami, ozdabiającymi niemal każdy przepis. Do wyboru macie wydanie w twardej i miękkiej oprawie i wierzcie mi: jeśli kupicie ją do kolekcji, wystarczy miękka, ale jeśli chcecie zrobić komuś piękny prezent, koniecznie twarda oprawa! Różnica paru złotych, a jakość nieporównywalna.

Na koniec jeden z przepisów, który przygotowałam specjalnie do „Przepisu na szczęście”. Wierzcie mi,  ciasto jest PYSZNE!
(Róża odmiany Apricot nectar, oczywiście własnej, Poziomkowej hodowli)

CIASTO „KOCHAM CIĘ”
(bez pieczenia!)

To ciasto pierwotnie miało inną nazwę, ale po mojej modyfikacji i uszlachetnieniu stwierdziłam, że nie może się nazywać „tofinka”, czy „ciasto na krakersach z bitą śmietaną”. Nie. Tym ciastem można komuś wyznać miłość, albo kogoś nim oczarować.

Mimo, że nie wymaga pieczenia do najłatwiejszych nie należy, ale trudne są tylko początki. Za którymś razem zrobisz je z zamkniętymi oczami.

Jeszcze jedno: w wersji uproszczonej można je zrobić błyskawicznie – niespodziewani goście? Tylko ciasto „Kocham Cię”.

A oto przepis:

1 litr mleka

1 litr śmietanki kremówki (30-36%)

Kostka masła

Szklanka mąki (lub mąki ziemniaczanej)

Pół szklanki i dwie czubate łyżki cukru

4 żółtka

Cukier waniliowy

2 opakowania żelatyny do deserów (na litr śmietanki)

800g masy krówkowej (półtorej puszki)

300g krakersów (ok. półtorej paczki)

100g drobnych rodzynek

100g migdałów w płatkach (lub grysiku z orzeszków ziemnych)

Ciasto składa się z następujących warstw:

Od spodu jedna warstwa krakersów.

Krem budyniowy (gotowy z paczki lub specjalnie zrobiony).

Warstwa krakersów.

Masa krówkowa.

Warstwa krakersów.

Bita śmietana.

Posypka rodzynkowo-migdałowa.

Spokojnie! To tylko tak skomplikowanie brzmi! W rzeczywistości jest proste i nie trzeba nawet znać przepisu, by je zrobić powtórnie. Proporcje podane są na dużą brytfankę, jeśli robisz ciasto w tortownicy (jako tort prezentuje się wspaniale) podziel proporcje na pół.

Na początku wyjmij z lodówki masę krówkową – musi mieć temperaturę otoczenia. Formę wyłóż warstwą krakersów, starając się, by pokryły całe dno (ale nie krusz ich! Powinny być w całości!), zalej je cieniutką warstewką mleka, by wchłonęły płyn i były miękkie, ale nie rozciapciane.

Teraz przygotuj krem budyniowy (jeśli z paczki, to tylko „tradycyjny”, czyli na gotowanym mleku, wynalazki „3-minutowe” są do niczego).

Krem budyniowy

3 szklanki mleka doprowadź do wrzenia. Używaj mleka świeżego, nie żadnego UHT! Jedną szklankę miksuj z czterema żółtkami, cukrem waniliowym i połową szklanki cukru. Gdy powstanie apetyczna słodka piana, dodawaj powoli szklankę mąki pszennej, nadal miksując. Jeśli chcesz mieć krem bardzo lekki, zamiast mąki pszennej użyj ziemniaczanej. Wlej puszystą masę do wrzącego mleka, nadal miksując lub energicznie mieszając, żeby się nie przypaliło i gotuj przez chwilę na małym ogniu. Musisz wyczuć, kiedy mąka nie jest już surowa, ot co. Uwaga: mąka ziemniaczana natychmiast zbije krem w wielką kluchę, nie gotuj jej więc, jest od razu gotowa). Na koniec zestaw rondel z ognia i dodaj do gorącej masy kostkę masła.

Wylej masę budyniową na krakersy. Może być nadal gorąca, szybko ostygnie. Rozłóż na masie drugą warstwę krakersów. Gdy masa będzie chłodna i krakersy też, wyłóż je warstwą masy krówkowej. Nie musi być gruba, wystarczy, jeśli będzie miała 3-5mm. Na masę krówkową rozłóż trzecią warstwę krakersów i wstaw ciasto do zamrażalnika.

Ubij litr śmietany, gdy zacznie gęstnieć dodaj dwie czubate łyżki cukru i ubijaj na sztywno. Uwaga: śmietanka musi być bardzo zimna, bo cieplejsza natychmiast się zwarzy i zamiast bitej śmietanki będziesz miała słodkie masło. (Swoją drogą to jest sposób na domowe masło: pasteryzowaną śmietankę o temperaturze pokojowej ubijaj aż wytrąci się masło, odsącz dokładnie, trzymaj w chłodnym miejscu). Do ubitej śmietanki dodaj żelatynę do deserów, przygotowaną według przepisu na opakowaniu.

Podczas ubijania, trzecią ręką możesz prażyć na patelni migdały. Dwie paczki płatków migdałowych wysyp na suchą patelnię (nie dodawaj żadnego oleju, nic, tylko migdały i patelnia) i praż na dużym ogniu z wyczuciem, by się zarumieniły, ale nie spaliły (choć przypalone też są dobre).

Wyjmij ciasto z zamrażalnika. Na trzecią warstwę krakersów wyłóż bitą śmietanę. Zmieszaj w miseczce paczkę drobnych rodzynek z prażonymi migdałami i wysyp je na śmietanę.

Włóż na godzinę do zamrażalnika i… możesz podawać. Oraz zbierać zasłużone pochwały i słuchać zachwytów. Ja usłyszałam na koniec owo magiczne „Kocham Cię”…

Wersja uproszczona:

2 x Krem budyniowy z paczki,

Litr mleka,

Kostka masła,

Masa krówkowa,

300g krakersów,

100g rodzynek,

100g migdałów,

2x bita śmietana w spray’u.

Jak wyżej: wykładasz formę krakersami, przygotowujesz krem budyniowy wg. Przepisu na opakowaniu, na koniec dodając pół kostki masła. Wykładasz na krakersy, przykrywasz krakersami, wykładasz masę krówkową, przykrywasz krakersami, wykładasz śmietanę z spray’u, posypujesz rodzynkami i prażonymi migdałami. Voila! Tylko że bita śmietanka w aerozolu to sama tablica Mendelejewa, bez śmietany, a krem budyniowy domowej roboty zajmuje tyle samo czasu co przygotowanie tego z paczki. Pamiętaj o tym.

Na koniec uwaga: jeśli jesteś bardzo ambitna, możesz również samodzielnie przygotować krem krówkowy – trzeba jedynie przez kilka godzin gotować mleko skondensowane w puszkach, ale po co, skoro gotowy kajmak, jeśli wierzyć etykiecie na puszce to mleko i cukier?

Smacznego!

Jak w temacie.

Pierwszą promocję oferuje Merlin. Jeśli zamówicie „W imię miłości” jeszcze przed premierą, to „Powrót do Poziomki” otrzymacie gratis. Promocja trwa do 12.08.2013.

Druga promocja dotyczy księgarni Matras, gdzie bestsellery można zakupić 25% taniej.

No dobrze, już nic więcej nie mówię, tylko podaję zwycięską dwudziestkę trójkę:

1. Ewa V Maćkowiak

2. Sylwia Węgielewska

3. Cyrysia

4. Al

5. Jola

6. Danuta Popowicz

Zwyciężczyniom serdecznie gratuluję i… zapraszam do dalszego recenzjowania, bo nowy konkurs już całkiem niedługo! Patrząc na zmiany w planie wydawniczym powiedziałabym, że za miesiąc. Ale recenzje jakich książek będą brane pod uwagę? Tego jeszcze nawet ja nie wiem. Tak więc czytajcie, piszcie i śledźcie wpisy na poziomkowej, a ja… ciekawe, czy ktoś zgadnie do czego wracam? (Podpowiedź: „Pisz, Kasiu, pisz”).

PS. Zapomniałabym! Jak Wam się podobają propozycje okładek do trylogii kwiatowej?

Po „W imię miłości” ukażą się:

„Przepis na szczęście” – 12 września

„Gra o Ferrin” – 18 października

„Ogród Kamili” – 4 listopada

Ponieważ doszły mnie słuchy, że nawet moja rodzina już nie ogarnia, oto czarno na białym: moje książki, dotychczas wydane i te, których premiera się zbliża. Okładki do Ogrodu Kamili jeszcze nie mam, ale gdy tylko będę miała – uzupełnię. Pytanie do Was: które z poniższych czytałyście? Które dopiero przed Wami? Na które macie szczególną ochotę?

Cześć Dziewczyny i Chłopaki!

Wróciłam wczoraj z Krakowa ledwo żywa, ale szczęśliwa (rym niezamierzony). Spotkałam się bowiem z jednym z moich kochanych Wydawców, by rozważyć terminy wydania Kronik Ferrinu. I nie tylko. Rozmawialiśmy także o nowym wydaniu serii owocowej w innej szacie graficznej – myślę, że będzie to miła niespodzianka dla moich Czytelników. Już w pociągu powrotnym rozmyślałam, jak mogłaby wyglądać i w domu, zamiast iść spać, jeszcze siadłam do komputera, by poszukać zdjęć. Cóż. Ten typ tak ma.

Ale do rzeczy.

Jak widzicie w poniższym planie, ukaże się pięć tomów kronik (a nie cztery), co bardzo mnie ucieszyło. Mam bowiem zamiar dopisać do ostatniego dłuuugie opowiadanie. Może będzie to „Amre Shanon”, może „Krew dell’Idarei”, a może… zupełnie coś innego. Tom piąty kończy się tak, że nic, absolutnie nic do Kronik dopisać nie można, ale istnieje przecież tyle Wymiarów Świata Światów…

Już dziś zaczęliśmy prace nad okładką do „Gry o Ferrin” – ilustracja pozostanie (bo nie dam jej ruszyć), ale zostanie dopieszczona czcionka i pewnie tło. Zobaczymy.

Co jeszcze…? Nie wiem, co jeszcze, bo dziś intensywnie pracowałam w ogrodzie. Moje róże stęskniły się przez ten jeden dzień.

Na koniec (oprócz planu wydawniczego na najbliższe miesiące i lata) okładka, która Wydawcy podobała się najbardziej.

PS. Przypominam, że jeszcze tylko przez pięć dni można dodawać recenzje konkursowe „Bezdomnej” lub „Wiśniowego Dworku”!
PS2. Patrzę na Plan i widzę, że rok 2014 zapowiada się bardzo owocnie i bardzo… pracowicie. Lubię to!

ROK 2013

Sierpień – W imię miłości
Październik – Gra o Ferrin (I tom Kronik Ferrinu)
Listopad – Ogród Kamili (I tom nowej serii – kwiatowej)
Grudzień – Przepis na życie (niezwykła książka kucharska)

ROK 2014

Za trzy dni „Bezdomna” trafi… no nie, nie pod strzechy a pod blaszany dach Biedronki. Sieć sklepów zamówiła zacny nakład, ale jest tych sklepów tyle, że do każdego trafi po jedna-dwie książki. Wiem, co mówię, bo „Rok w Poziomce” był w podobnym nakładzie i jak chciałam sobie kupić – na pamiątkę i dla potomnych – wydanie kieszonkowe, to w okolicznych Biedronkach już nie było (Czytelniczka mi przysłała z drugiego końca Polski). Zatem namawiam Was na udanie się 25 lipca po „Bezdomną” w sympatycznej promocyjnej cenie.

Cześć Wam, melduję, że wróciłam znad pięknego polskiego morza i od razu zabieram się do pisania (co nie znaczy, że na wakacjach oddawałam się jedynie lenistwu, prawdę mówiąc napisałam trzy rozdziały nowej powieści, ale o tym za chwilę).

Oto nowa okładka do „najmłodszej”. Stwierdziliśmy z Wydawcą, że skoro to książka sierpniowa, powinna na słoneczną i sierpniową wyglądać, chociaż treść nie jest taka radosna. Jak Wam się podoba? Dziękuję pierwszym recenzentkom za piękne recenzję „W imię miłości” i cieszę się, że znów się wzruszacie, a książka wciąga.

Skoro „najmłodsza” już prawie na półkach, czas na nowy Konkurs Recenzjowy i nowe Top20 Recenzentek. Zasady są proste: poniżej tego wpisu, w komentarzach wklejajcie linki do recenzji „Bezdomnej” i „Wiśniowego Dworku” – uwaga: liczą się recenzje z blogów, stron sklepów internetowych i portali książkowych. Możecie je wklejać do końca lipca. Na początku sierpnia ogłoszę nowe Top20.

Na koniec o mojej nowej pasji: gdy wróciłam dziś w nocy czekała na mnie stęskniona. Ciekawe, czy zgadniecie co to jest? Otóż jest piękna, po prostu wspaniała, wymaga troski i czułości, jest również bardzo wdzięczna i za ową troskę i czułość odpłaca się po stokroć. Można na nią patrzeć godzinami, ale i chodzić koło niej również godzinami. Na koniec mała podpowiedź: pasji tej poświęcona jest powieść, którą właśnie piszę. Calutka powieść i to pewnie niejedna. Taka to pasja! No? Czy coś Wam to mówi? Macie jakieś pomysły? 🙂

Czekam na linki recenzjowe i wracam do pisania. Bądź co bądź wypoczęłam dostatecznie…

Całkiem niedawno ogłaszałam dokładnie to samo: „moją najmłodszą już można kupić”, lecz wtedy chodziło o „Bezdomną”, teraz zaś o „W imię miłości”, znane Wam do tej pory jako „Jabłoniowe Wzgórze”. Wygląda na to, że jestem wielodzietna. Multidzietna i bardzo dobrze, bo uwielbiam dzieci. Tych dwunożnych mogłabym mieć równie wiele co książkowych, ale… nie wyszło. Nadrabiam więc opowieściami o dzieciach.

Jak o tej powieści pisze Wydawca?

Od czasów „Ani z Zielonego Wzgórza” nie było tak wzruszającej książki!
Trzymająca w napięciu historia o poszukiwaniu własnego miejsca na ziemi, potrzebie bycia kochanym, tęsknocie za prawdziwą rodziną i o tym, że cuda się zdarzają.

Zastanawiałam się, czy prezentować Wam okładkę piąteczki, czy też nie, bo jej ukazanie się jako osobny tom zależy od Wydawcy, ale… Po pierwsze bardzo mi się podoba, więc chciałabym i Wam ją pokazać, po drugie jeśli ma nie zaistnieć w formie papierowej, niech chociaż tak zaistnieje, po trzecie zaś… nie do końca zależy to od Wydawcy, bo jeśli nawet On będzie przeciw, to ja mogę się uprzeć. No i dopisać parę rozdziałów. Myślę, że wielbicielki pewnego szarookiego zwiadowcy nie miałyby nic przeciwko temu.

Oto więc okładka „Pani Ferrinu”. Zabrała nam – mi i Sandrze – chyba najwięcej czasu. Najpierw zastanawiałam się nad tłem. Czarne? Nie bardzo… Odcienie czerwieni, zieleni, niebieskiego i fioletu już były, jakie będzie więc pasowało do reszty i do treści? I wtedy ujrzałam oczami wyobraźni rozświetlone słońcem niebo i już wiedziałam, że to jest to. Info do Sandry i… długie poszukiwania ilustracji.

Ciekawa jestem jak Wam się podoba ta okładka. Proszę o komentarzowanie.

Z informacji innych: będąc… gdzie indziej przeoczyłam wielki moment – 500 000 odwiedziny. Jak zawsze jestem zaskoczona i uradowana, że mój blog cieszy się takim powodzeniem wśród Czytelników. Kiedy ogłaszałam 400 000? Całkiem niedawno, prawda?
Dziękuję Wam najserdeczniej!

Z informacji pozostałych: małe zamieszanie w planie wydawniczym. Ponieważ sama nie wiem co teraz będzie (oprócz tego, że następne powinno być „W imię miłości”), na wszelki wypadek wykasowałam c.d. Wróci wraz z Ferrinem zapewne. Albo… z czymś następnym.

Do przeczytania więc! Ja wracam do pewnego miejsca, gdzie tworzy się następna opowieść.