Trochę Was oszukałam. Ale niechcący. Napisałam w poprzednim wpisie, że „Ogród Kamili” jest gotowy, a reszta w Waszych rękach, tymczasem – chyba ze zmęczenia i oszołomienia ilością (pozytywnych na szczęście) wydarzeń w moim życiu prywatno-zawodowym dostałam pisarskiej blokady. I to nie wena ogłosiła strajk, bo moja wena jest niemal niewolnicą – siadam i piszę – ale… właściwie nie wiem co. Po prostu nie mogłam się zmusić, by siąść do laptopa i otworzyć plik. Co ja mówię, plik! Laptopa nie mogłam otworzyć! Miałam klawiaturowstręt, ot co. Zmęczenie materiału.
Co robię w takich wypadkach, gdy do napisania zostało mi dosłownie parę stron, a na widok komputera dostaję alergii?
Wysyłam siebie na przymusowy pracowity urlop.
Tym razem do pięknego i niezwykle przyjaznego… Białegostoku.

Już kiedyś wspominałam, że darzę to miasto sentymentem, ale byłam tam zaledwie dwa razy na dość krótkiej wizycie, teraz wyłączyłam telefon, napisałam do wszystkich, że nie ma mnie i przez kilka dni nie będzie, sprzedałam (nie myślcie sobie, całkiem drogo) Patisia dziadkom, wsiadłam w pociąg i dwie godziny później byłam w Białymstoku.

O mojej dotychczasowej najmłodszej (bo już dwie następne pretendują do tego miana) pisałam już tutaj nie raz, ale dzisiaj opowiem Wam coś bliżej o powstaniu tej powieści. Jest ku temu dobry powód: Wydawca przysłał mi dzisiaj maila z gratulacjami i informacją, że właśnie szykowany jest TRZECI dodruk, bo w magazynach zabrakło książki. Dodam, że TRZECI dodruk w ciągu czternastu dni, bo tyle upłynęło czasu od jej premiery, a została wydana w „normalnym” nakładzie, takim jak wcześniejsze poziomko-jagódki.

Wczoraj w empik.com i na stronie Wydawcy pojawił się „Ogród Kamili”, który prezentowałam Wam parę wpisów poniżej.

„Przepis na szczęście”, którego premiera przewidziana jest na 11 września (i nie mogę się jej doczekać) zyskał już miano bestsellera. Bardzo mnie to cieszy, bo książka jest naprawdę godna Waszej uwagi. Mam nadzieję, że spodoba Wam się i forma, i treść. Dodam, że Empik na święta zamówił edycję limitowaną (ale jaką, tego nie zdradzę), będzie więc śliczny prezent dla najbliższych.

Dodam, że obie najmłodsze są w oprawie twardej i miękkiej.

Czekam jeszcze tylko na okładkę „Gry o Ferrin” i plan na ten rok zamykam. Wszystko jest gotowe. Reszta w Waszych rękach.

Martyna Bryś – 29
Weronka – 19
Sorbeta – 19
Recenzje Kiti – 17
Paulina Kwiatkowska – 16
Sylwik – 14
Palomka89 – 9
Jasmin – 9
Elen U – 8
Ejotek – 8
FC Zuzia – 3
Katarzyna Z – 1 punkt

Ponieważ Sorbeta i Weronka otrzymały jednakową ilość punktów, o dwie minuty wygrała Weronka :)) i to ona zajmuje drugie miejsce, zaraz po bezkonkurencyjnej Martynie Bryś. Serdecznie wszystkim, nie tylko zwyciężczyniom, gratuluję i proszę Martynę oraz Weronkę o wysłanie adresów, na który polecą paczuszki, do pani Anny Zemanek a.zemanek@wydawnictwoliterackie.pl
Sorbetę też proszę o adres, bo t a k i e trzecie miejsce również trzeba nagrodzić!

Przede wszystkim dziękuję wszystkim uczestniczkom za wspaniałą zabawę. Byłyście (jak zwykle, powtarzam to przy każdym quizie) niesamowite. Ja się spociłam, obserwując Wasze zmagania, kibicując każdej z Was i walcząc z bloggerem, który z powodu wielkiej ilości wejść – 1822 – się zawieszał.

Pytania były trudne, a nawet bardzo trudne. Na dwa nie podano żadnej prawidłowej odpowiedzi. Imię przyrodniej siostry Ewy pamiętała jedynie Sylwik, a kto zwyciężył w konkursie „Z Bestii w Piękność” oraz jak nazywała się artystka, wykonująca Taniec Cukrowej Wróżki wiedziała tylko Martyna Bryś. Gratuluję!

Ponieważ blogger nie podaje czasu co do sekundy, postanowiłam za jednakowy czas przyznawać odpowiednią ilość punktów kilku osobom. Jutro pojawi się tutaj podsumowanie Quizu i dowiecie się, kim są dwie szczęściary (choć to raczej nie kwestia szczęścia, a znajomość serii owocowej zaważy na zwycięstwie), do których polecą dwie zacne nagrody: pięcioksiąg owocowy w pięknych twardych okładkach z moją dedykacją oczywiście.

Tak więc do jutra. Idę liczyć!

I jeszcze raz dziękuję Wam za udział w quizie i… za to, że jesteście. :*:*