„Marzycielka” wydana w 3 formatach. Który wybieracie?
?Wydanie papierowe —> https://bit.ly/2Lm6Xvt
?E-book —> https://bit.ly/319UoH4
?Audiobook —> https://bit.ly/2ZbrN7W
Ps. Czekam Dziewczyny na Wasze opinie i recenzje <3 Pozdrawiam ze świata kolejnej powieści! Trzymajcie kciuki :*
Oddaję MARZYCIELKĘ w Wasze ręce. Dobrze się nią zaopiekujcie. Ta seria jest dla mnie wyjątkowo ważna, gdy przeczytasz zrozumiesz dlaczego. To nie jest moja autobiografia, nie wszystko, o czym przeczytasz w książce, to moje własne przeżycia i wspomnienia, ale uczucia niepewności, zagubienia, strachu o siebie i najbliższych znam doskonale. MARZYCIELKA to powieść o samotności, miłości i marzeniach. O kobiecie, która znalazła w sobie siłę, by odbudować z gruzów swój świat, odnaleźć swoje miejsce na ziemi i zaufać przyjaźni. Ta jest jak promyk nadziei… Życzę Wam cudownej lektury i przytulam serdecznie :*
Powieść dostępna będzie w trzech formatach: książka papierowa, ebook i audiobook.
❤️Book Time zestaw ekskluzywny https://bit.ly/31hElav
❤️Ravelo https://bit.ly/2KoMJyi
❤️Empik https://bit.ly/2Lm6Xvt
❤️Gandalf https://bit.ly/2LTbTY5
Pierwsze recenzje:
„Nie ma chyba bliższej memu sercu autorki niż Katarzyna Michalak. To jej książki kiedyś pomogły mi przetrwać ostre zakręty w moim życiu, to jej wrażliwość i sposób patrzenia na świat niezmiennie podnosi mnie na duchu. Spodziewałam się więc, że trylogia zwana Autorską, która zawiera elementy autobiograficzne, będzie dla mnie ogromnie emocjonalną przygodą. Nie podejrzewałam jednak, że Marzycielka aż tak rozłoży mnie na łopatki, że sprawi, że nie będę potrafiła sklecić kilku prostych zdań i pobiegnę przytulić się do kochanej osoby, bo po prostu mogę, bo dostałam tę szansę od losu… „
mirabelkowabiblioteczka.blogspot.com
„Ponownie dałam się porwać prozie pani Kasi. Emocje były ogromne i do tej pory myślę nad tą historią. Nie wiem na ile to fikcja, a na ile rzeczywistość. Nie zmienia to jednak faktu, że czytelnik całym sobą przeżywa wszystko to, co przelała na karty swojej powieści Katarzyna Michalak. Wrażliwość czuć na każdej stronie. Jest to tak namacalne uczucie, że czasem trzeba złapać chwilę oddechu, by przemyśleć to i owo, by poukładać sobie w głowie pewne kwestie. Z drugiej zaś strony bije z tej książki siła. Siła, która w każdym z nas drzemie. Czasami tylko potrzebuje zapalnika, odpowiedniego bodźca, aby wyzwolić w nas chęć do działania i realizacji marzeń, mimo pojawiających się na drodze przeciwności losu.”
sza-terazczytam.blogspot.com
„Katarzyna Michalak to kobieta, która jak mało kto, potrafi napisać piękną historię z życia wziętą tak naładowaną emocjami że łzy smutku będą mieszać nam się ze łzami radości, taka jest każda jej powieść… Kocham książki które przeżywam jeszcze długo po przeczytaniu bo to najpiękniejsze historie świata, takie właśnie tworzy moja ulubiona autorka. „
zaczytane strony na lubimyczytac.pl
A od 14 sierpnia także u Was!
Wyczekujecie ostatniego tomu serii tak niecierpliwie, jak ja Waszych wrażeń?
Wierzcie mi… potrzebne będą chusteczki. Dużo chusteczek….
Fragment książki
To był jeden z tych długich, niekończących się wieczorów, gdy człowiek snuje się po domu nie bardzo wiedząc, co ze sobą zrobić. „Nosi cię”, mówiła babcia Stenia i tego dnia Ewę rzeczywiście nosiło. Nie to, żeby się nudziła – akurat we własnym towarzystwie nigdy się nie nudziła – miała książki do czytania, miała książki do pisania, dom do wysprzątania, okna do umycia, chociaż i tak wszystko lśniło czystością. Od biedy mogła włączyć telewizor albo po raz drugi zacząć maraton z „Lost”, ale… dziwne… nie mogła się na niczym skupić. Zupełnie jakby coś z przeszłości – a może z przyszłości? – domagało się jej uwagi. Wyszła na ganek, zapatrzyła się w nocne niebo, wsłuchała w ciszę, która nie do końca była taka cicha.
– Nie wiem, o co ci chodzi – mruknęła do siebie. I pożałowała, że nie ma przy niej żadnej żywej istoty, do której mogłaby gadać. Psiaka, kota, choćby żółwia, na miłość boską! Musi przygarnąć jakieś zwierzę, bo rozmowa samej ze sobą zaczynała jej wchodzić w krew.
Wróciła do domu. Zamknęła drzwi, przekręciła klucz w zamku. I co teraz? Usiadła na kanapie, podwinęła kolana i sięgnęła po kolorowe czasopismo, ale ciepłe światło i cisza nie wpłynęły na nią kojąco. Nadal czuła w duszy napięcie, jakby na coś czekała.
Pukanie do drzwi sprawiło, że aż podskoczyła. Mimo, że było ciche, niemal niesłyszalne, dla niej rozbrzmiało jak strzał z pistoletu. W pierwszym odruchu rzuciła się, żeby otworzyć, ale w następnym… Brama była zamknięta. Furtka też. Płot wysoki. Żaden z sąsiadów nie śmiałby nachodzić jej po nocy. Więc? Kto i jakim cudem stał na progu jej domu i pukał do drzwi? Nieco głośniej niż przed chwilą, tak na marginesie. Zawróciła do kuchni, odsunęła szufladę szafki i ujęła rękojeść noża, długiego i cienkiego, w sam raz do filetowania nieproszonych gości. Na palcach ruszyła z powrotem do drzwi. Pukanie rozległo się ponownie. Mocne, natarczywe. Ten ktoś wiedział, że ona jest w domu. Prawdopodobnie wiedział też, że jest sama. Powinna udawać, że dom stoi pusty, czy…?
– Kto tam? – zapytała ostro.
– To ja. Wpuść mnie – rozległ się głos tak bardzo znajomy, że ugięły się pod nią kolana. To niemożliwe! – zakrzyczała w duszy. – Niemożliwe, żeby to był on!
– Otwórz, proszę cię…
Oparła się plecami o ścianę, bo byłaby upadła. I w następnej chwili rzuciła się do otwierania drzwi. Jedna zasuwa, druga, jeszcze klucz i mężczyzna wpadł jej w ramiona. Tak po prostu. Uchyliła drzwi, on musiał być na nich wsparty, bo runął na nią, gdy tylko ustąpiły. Chwyciła go odruchowo, zatoczyła się pod jego ciężarem na ścianę.
– Co ty tu…? Jesteś pijany?! Jak śmiesz…!?
–
Nie jestem pijany – wyszeptał, czepiając się jej ramienia. – Pomóż mi – zdążył dodać, zanim stracił przytomność.
„Marzycielka” w przedsprzedaży❣️❣️❣️
❤️Empik https://bit.ly/2Lm6Xvt
❤️Gandalf https://bit.ly/2LTbTY5
❤️Ravelo z kartką z autografem https://bit.ly/2JzPRrR
