Czyli w jakiej kolejności należy je czytać (bo nadal o to pytacie…)
Seria poczekajkowa
Poczekajka
Zachcianek
Zmyślona
obecnie w sprzedaży jest trzecie wydanie tych książek w nowej szacie.
Seria owocowa:
Rok w Poziomce ma kontynuację – Powrót do Poziomki
Lato w Jagódce jest zupełnie oddzielną opowieścią
Trylogię jabłoniową najlepiej czytać: Wiśniowy Dworek, W imię miłości i
na końcu Dla Ciebie wszystko. Można też zacząć od W imię miłości,
poprzez Wiśniowy Dworek i zakończyć na Dla Ciebie wszystko. Wtedy całość
ma logiczny sens.
Seria z czarnym kotem to zupełnie oddzielne opowieści: Nadzieję i Bezdomną, a już wkrótce Nie oddam dzieci nie trzeba czytać po kolei.
Książki kucharskie:
Przepis na szczęście – oprócz przepisów kulinarnych zawiera opowiadania, które są kontynuacją Nadziei,
Powrotu do Poziomki, Wiśniowego Dworku i Sklepiku z Niespodzianką.
Kawiarenka pod Różą – przepisy na słodkości i opowiadania, które rozwinęłam w osobną powieść pt. Amelia
Ferrin to Ferrin, ma pięć tomów i należy, trzeba, warto, nie
można nie!, czytać je od pierwszego do ostatniego: Gra o Ferrin, Powrót
do Ferrinu, Serce Ferrinu, Wojna o Ferrin i oczekiwana na dniach Pani
Ferrinu. Taka jest całość i kolejność.
Seria z tulipanem to dwie zupełnie różne opowieści (choć obie
mają w opisie „erotyk”) Mistrz to thriller erotyczny, a Czarny książę to
kryminał, też erotyczny. Można je czytać osobno i nie po kolei.
Za to na pewno po kolei trzeba czytać serię z kokardką. Zupełnie
bez sensu jest zaczynać opowieść o dziewczynach z Pogodnej od drugiego
czy trzeciego tomu. Tak więc jeśli Sklepik z Niespodzianką to Bogusia,
Adela a na końcu Lidka. Okej?
Trylogia kwiatowa, którą też (błagam, zaklinam i proszę)
trzeba czytać zaczynając od Ogrodu Kamili przez Zacisze Gosi, na
Przystani Julii kończąc.
Dwie osobne książki, jeszcze nie połączone w serie to:
Amelia
Sekretnik – poradnik jak spełniać marzenia