Administrator

Mam pytanie do Was, drogie Czytelniczki i drodzy Czytelnicy. Otóż skończyłam całkiem przed chwilą „Ogród Kamili”, wszystkie pilne redakcje i prace nad okładkami i wysłałam siebie na przymusowe wakacje. Ale chyba zaczynam mieć objawy pracoholizmu i… nosi mnie. Pomóżcie mi więc podjąć decyzję i powiedzcie co powinnam teraz pisać: czy „Czarnego Księcia”, następcę „Mistrza” – jak jest to zgodne z moim planem wydawniczym, czy może (skoro jestem na wakacjach od pisania powieści) „Doktor Zosię i…” czyli serię książek dla dzieci, a może zupełnie coś innego, czyli… serial na podstawie „Sklepiku z Niespodzianką”, albo film na podstawie „Bezdomnej”?
Oto jest pytanie.

Wprowadzam małe zmiany na Poziomkowej, które powinny się Wam spodobać, bo czynią ją interaktywną – taką bardziej Waszą, niż moją. Otóż w zakładkach poszczególnych serii będziecie mogły dodawać komentarze dotyczące tych serii. Pisać kilka słów o książkach, które Wam się podobały.
Powstanie też zakładka Konkursy, gdzie będziecie mogły podawać informacje o organizowanych przez Was, przez zaprzyjaźnione blogi, czy znalezionych w sieci konkursach, gdzie do wygrania są moje książki. To będzie ważna zakładka, bo ja całej blogosfery nie ogarniam, a książki do wygrania bardzo się przydają. Wpisy powinny zawierać na wstępie jaki to konkurs, przez kogo organizowany, co jest do wygrania i najważniejsze – czas trwania, dopiero na końcu link do strony.

Mam nadzieję, że nadal będziecie się dobrze bawić na tej stronie (i poza nią też).

Do przeczytania!

PS. W zakładce Aktualności mała zmiana. Ciekawe, czy ją wyłapiecie…

Oto pierwsza, zupełnie najpierwsza recenzja „Przepisu na szczęście”, który już za kilka dni pojawi się w księgarniach, a następnie – mam taką nadzieję – w Waszych domach.

Jak znaleźć „Przepis na szczęście”? Recenzja przedpremierowa

Z czym Wam się kojarzy zdawałoby się tak zwyczajne pomieszczenie jak kuchnia? Dla mnie to właśnie tam bije serce domu.

To w kuchni pierwsze skrzypce grają niepowtarzalne zapachy i smaki, często kojarzące się ze szczęśliwym dzieciństwem.

Również Katarzynie Michalak szczęście kojarzy się ze smakami oraz zapachami. Na pytanie jak zatrzymać je w sobie na dłużej Autorka próbuje odpowiedzieć, oddając do rąk Czytelników swoją najnowszą książkę „Przepis na szczęście”.

Miałam niewątpliwą przyjemność przeczytać tę książkę jako pierwsza, a jej lektura dała mi możliwość powrotu do ukochanych miejsc i równie ukochanych bohaterów.

Liliana. Bogusia. Danusia. Ewa. Każda z tych czterech kobiet pokazuje, że prawdziwa definicja szczęścia tkwi w, zdawałoby się, nic nieznaczących, niepozornych drobiazgach, takich chociażby jak gwiazdki śniegu spadające z zimowego bezkresu nieba. Każda jest czarodziejką w kuchni, która z miłością potrafi przygotować zarówno dania prostsze, jak i te bardziej wymyślne. Bo to właśnie miłość jest najważniejsza i w przygotowywaniu potraw, i w dzieleniu się nimi z tymi, którzy są bliscy naszemu sercu.

Książka podzielona jest na cztery pory roku. Bohaterką każdej z nich jest jedna ze znanych już Czytelnikom bohaterek powieści Katarzyny Michalak.

Bardzo dobrym pomysłem jest według mnie podział zamieszczonych w książce przepisów na śniadania, obiady i kolacje. Uroku dodają im zamieszczone przez Autorkę komentarze.

„Przepis na szczęście” to książka pisana sercem. Sercem i miłością do nawet najmniejszego daru, jakim z ludźmi podzieliła się Matka Natura..

Za piękną recenzję dziękuję Karolince Laube.

Jeszcze jedno. Można już wygrać pierwsze egzemplarze „Przepisu na szczęście”, szczegóły TUTAJ.

Trochę Was oszukałam. Ale niechcący. Napisałam w poprzednim wpisie, że „Ogród Kamili” jest gotowy, a reszta w Waszych rękach, tymczasem – chyba ze zmęczenia i oszołomienia ilością (pozytywnych na szczęście) wydarzeń w moim życiu prywatno-zawodowym dostałam pisarskiej blokady. I to nie wena ogłosiła strajk, bo moja wena jest niemal niewolnicą – siadam i piszę – ale… właściwie nie wiem co. Po prostu nie mogłam się zmusić, by siąść do laptopa i otworzyć plik. Co ja mówię, plik! Laptopa nie mogłam otworzyć! Miałam klawiaturowstręt, ot co. Zmęczenie materiału.
Co robię w takich wypadkach, gdy do napisania zostało mi dosłownie parę stron, a na widok komputera dostaję alergii?
Wysyłam siebie na przymusowy pracowity urlop.
Tym razem do pięknego i niezwykle przyjaznego… Białegostoku.

Już kiedyś wspominałam, że darzę to miasto sentymentem, ale byłam tam zaledwie dwa razy na dość krótkiej wizycie, teraz wyłączyłam telefon, napisałam do wszystkich, że nie ma mnie i przez kilka dni nie będzie, sprzedałam (nie myślcie sobie, całkiem drogo) Patisia dziadkom, wsiadłam w pociąg i dwie godziny później byłam w Białymstoku.

O mojej dotychczasowej najmłodszej (bo już dwie następne pretendują do tego miana) pisałam już tutaj nie raz, ale dzisiaj opowiem Wam coś bliżej o powstaniu tej powieści. Jest ku temu dobry powód: Wydawca przysłał mi dzisiaj maila z gratulacjami i informacją, że właśnie szykowany jest TRZECI dodruk, bo w magazynach zabrakło książki. Dodam, że TRZECI dodruk w ciągu czternastu dni, bo tyle upłynęło czasu od jej premiery, a została wydana w „normalnym” nakładzie, takim jak wcześniejsze poziomko-jagódki.

Wczoraj w empik.com i na stronie Wydawcy pojawił się „Ogród Kamili”, który prezentowałam Wam parę wpisów poniżej.

„Przepis na szczęście”, którego premiera przewidziana jest na 11 września (i nie mogę się jej doczekać) zyskał już miano bestsellera. Bardzo mnie to cieszy, bo książka jest naprawdę godna Waszej uwagi. Mam nadzieję, że spodoba Wam się i forma, i treść. Dodam, że Empik na święta zamówił edycję limitowaną (ale jaką, tego nie zdradzę), będzie więc śliczny prezent dla najbliższych.

Dodam, że obie najmłodsze są w oprawie twardej i miękkiej.

Czekam jeszcze tylko na okładkę „Gry o Ferrin” i plan na ten rok zamykam. Wszystko jest gotowe. Reszta w Waszych rękach.

Martyna Bryś – 29
Weronka – 19
Sorbeta – 19
Recenzje Kiti – 17
Paulina Kwiatkowska – 16
Sylwik – 14
Palomka89 – 9
Jasmin – 9
Elen U – 8
Ejotek – 8
FC Zuzia – 3
Katarzyna Z – 1 punkt

Ponieważ Sorbeta i Weronka otrzymały jednakową ilość punktów, o dwie minuty wygrała Weronka :)) i to ona zajmuje drugie miejsce, zaraz po bezkonkurencyjnej Martynie Bryś. Serdecznie wszystkim, nie tylko zwyciężczyniom, gratuluję i proszę Martynę oraz Weronkę o wysłanie adresów, na który polecą paczuszki, do pani Anny Zemanek a.zemanek@wydawnictwoliterackie.pl
Sorbetę też proszę o adres, bo t a k i e trzecie miejsce również trzeba nagrodzić!

Przede wszystkim dziękuję wszystkim uczestniczkom za wspaniałą zabawę. Byłyście (jak zwykle, powtarzam to przy każdym quizie) niesamowite. Ja się spociłam, obserwując Wasze zmagania, kibicując każdej z Was i walcząc z bloggerem, który z powodu wielkiej ilości wejść – 1822 – się zawieszał.

Pytania były trudne, a nawet bardzo trudne. Na dwa nie podano żadnej prawidłowej odpowiedzi. Imię przyrodniej siostry Ewy pamiętała jedynie Sylwik, a kto zwyciężył w konkursie „Z Bestii w Piękność” oraz jak nazywała się artystka, wykonująca Taniec Cukrowej Wróżki wiedziała tylko Martyna Bryś. Gratuluję!

Ponieważ blogger nie podaje czasu co do sekundy, postanowiłam za jednakowy czas przyznawać odpowiednią ilość punktów kilku osobom. Jutro pojawi się tutaj podsumowanie Quizu i dowiecie się, kim są dwie szczęściary (choć to raczej nie kwestia szczęścia, a znajomość serii owocowej zaważy na zwycięstwie), do których polecą dwie zacne nagrody: pięcioksiąg owocowy w pięknych twardych okładkach z moją dedykacją oczywiście.

Tak więc do jutra. Idę liczyć!

I jeszcze raz dziękuję Wam za udział w quizie i… za to, że jesteście. :*:*

Najpierw, żeby wszystko było jasne, jeszcze raz przypomnę regulamin Pożegnalnego Quizu Owocowego. Regulamin publikuję już teraz, żebyście miały czas na przeczytanie go. Pierwsze pytanie konkursowe padnie o godz. 22.00 w komentarzu pod tym postem.

 Dla skonkretyzowania i ułatwienia jego zasady są nieco, (ale tylko nieco) inne, niż poprzednio. Miejsca, w których brzmienie zasad zmienia się, zaznaczyłam pogrubioną czcionką. Przeczytajcie uważnie regulamin, nim przystąpicie do quizowania!

Przypominam raz jeszcze, że do wygrania są dwa komplety Serii Owocowej w twardej oprawie.

A oto wreszcie zasady Quizu:

1. Pytania będą dotyczyć czterech pierwszych tomów serii owocowej, tzn. „Roku w Poziomce”, Powrotu do Poziomki”, Lata w Jagódce” oraz „Wiśniowego Dworku”.

2. Pytań będzie 20 – po 5 na każdy tom. Zadaję je ja, Katarzyna Michalak. Pytania będą pojawiać się w komentarzach pod tym postem.

3. Uwaga!!! Pytania będą jednak zadawane w następującej kolejności: najpierw 5 pytań z „Roku w Poziomce”, potem z „Lata w Jagódce”, potem z „Powrotu do Poziomki”, a następnie – „Wiśniowego Dworku”. Pomyślałam, że dzięki temu będzie Wam łatwiej.

4. Na udzielenie odpowiedzi na pytanie jest dwie minuty czasu. W razie gdyby po ich upływie nie pojawiła się odpowiedź na zadane przeze mnie pytanie, ja zadaję kolejne.

5. Liczy się czas dodania odpowiedzi. Osoba, która udzieli jej najszybciej, otrzymuje 3 punkty. Druga i trzecia odpowiedź to odpowiednio 2 i 1 punkt. Pozostałe miejsca są poza punktacją. Uwaga, Wasze odpowiedzi muszą być przeze mnie zatwierdzone, nie
martwcie się więc, gdy nie wejdą od razu! Będzie to trwało małą chwilkę.

6. Wygrywają te osoby, które zdobędą najwięcej punktów.

7. W przypadku jednakowej punktacji, dodatkowy, przesądzający o wygranej punkt, otrzymuje ta uczestniczka, która jako pierwsza odpowiedziała na pierwsze pytanie.

8. Po zakończeniu quizu każda z Was będzie mogła obliczyć sobie ilość punktów – Wasze komentarze nie będą wprawdzie wchodziły w czasie rzeczywistym, bo trzeba je będzie zatwierdzić, ale blogger podaje dokładny czas wpisania komentarza i ten czas będzie się liczył.

Moje najmłodsze, czyli „W imię miłości” zaledwie cztery dni po premierze wdrapało się na szóste miejsce moim zdaniem najważniejszej „listy przebojów”, czyli empikowego Top40. Tym samym pobiło rekord „starszej siostrzyczki” czyli „Bezdomnej”. Z jednej strony zerkam tęsknie na miejsce pierwsze, z drugiej cieszę się, że parę jeszcze stopni przede mną, bo z pierwszego można już tylko spadać.
A Wam oczywiście dziękuję za wierność i wiarę w moje książki.
Staram się ze wszystkich sił pisać coraz lepiej, by tej wiary nie zawieść.
:*