Cztery fajne książki

Książek na rynku jest multum, dużo kupuję, dużo dostaję, jednak nie wszystko ze spokojnym sumieniem mogę Wam polecić, natomiast te poniżej owszem.

Moja wielka grecka przygoda – John Mole

Jeżeli lubicie klimaty „Roku w Prowansji” (nie mylić z „Rokiem w Poziomce 😉 powinna spodobać się ta książka. Może nawet bardziej, bo mi „Rok w Prowansji” tak sobie przypadł do gustu (nudny był cokolwiek), natomiast „Grecką przygodę” łyknęłam w dwa wieczory. Słuchajcie, książka jest fajnie napisana, z humorem i dużym dystansem autora do siebie (co uwielbiam!). Miejscami śmiałam się jak dzika norka. Polecam, choć miała dwa potknięcia: jakoś tak nieprzyjemnie zaskoczyło mnie posłowie (kto przeczyta, będzie wiedział dlaczego) i było dużo błędów merytorycznych, gramatycznych, interpunkcyjnych i ortograficznych nawet. Redakcja i korekta się nie spisały, co niestety umniejsza radość z czytania. Mimo to polecam.

Kleo i ja – Helen Brown

To z kolei gratka dla miłośników szalonego labradora Marley’a, moim zdaniem dużo lepiej i ciekawiej napisana. Autorka posługuje się pięknym językiem, książka jest dobrze przetłumaczona, kotka urocza, historia bardzo wzruszająca (normalnie się popłakałam w pewnym momencie). Polecam i tyle. Żadnych minusów nie zauważyłam.

Wakacje w Danii – Olga Morawska

Rzadko czytuję przewodniki, ale tym razem potrzebna mi była książka przybliżająca Danię i… tadam, tak trafiłam na serię książek Olgi Morawskiej. Już wiem, że Wakacje w Danii są pierwszą, ale nie ostatnią z tej serii. Bardzo zdziwiłam się, czytając tę pozycję, jak różni się moje wyobrażenie o tym kraju, a jaki jest w rzeczywistości. Autorka opisuje Danię z sympatią, bardzo osobiście, z zapałem, co sprawia, że chce się tam pojechać i zobaczyć ten kraj na własne oczy. Ja poczułam się bardzo zachęcona. Dodatkowo szukając informacji o innych książkach Olgi Morawskiej trafiłam na stronę autorki i poznałam historię niezwykłej młodej kobiety, ciężko doświadczonej przez los, a mimo to „dającej radę”. Zachęcam i polecam.

Droga do Różan – Bogna Ziembicka

Koniec świata. Polecam książki konkurencji! Ale muszę Wam powiedzieć, że to bardzo udany debiut. Książka (ta i jej kontynuacja „Wiosna w Różanach”) jest napisana ładnym językiem, postaci są ciekawe, ujmują za serce, historia również. Jest w niej miejsce dla pięknego starego dworu (a wiecie, że kocham te klimaty) i wszystko to razem sprawia, że mogę opowieść o Różanach ze spokojnym sumieniem polecić. Ma ona parę minusów, ale ja o polskich autorach albo piszę dobrze, albo wcale, więc minusy pominę. Są mało znaczące. Drugi tom, czyli „Wiosna w Różanach” wydaje się jeszcze lepszy niż pierwszy.

Jeśli czytałyście którąś z tych książek, dajcie znać, jak się Wam podobała. Jeśli nie czytałyście, to przeczytajcie i wtedy dajcie znać, okej?

Wasza Kejti.